Eski veya giriş seviyesi “CD çalarlarımızı güncelleştirebilir miyiz” sorusunun cevabını aramaya başlayalım artık yavaş yavaş. Son dönemlerde DAC’lar konusuna çok eğildik takip ettiğiniz üzere. DAC’ları sadece bilgisayarlarımızdan müzik dinleyebileceğimiz birer araç olarak görmeyerek elimizdeki diğer dijital kaynakların performansını arttırabilir miyiz sorusunu bende çok merak ediyorum.
Daha önce bu yazı dizisinin girizgahında konu ile ilgili senaryolarımızı yazmıştım. Amacımız CD çalarımızı bir transport gibi kullanmak ve satın aldığımız veya satın almayı planladığımız DAC’ı kullanarak CD çalarımızı daha yüksek performans ile kullanmak.
İlk önce yapmamız gereken şey CD çalarımız ve DAC’ımız arasında bağlantıyı kurabilmek. Bunun için farklı yolalr var. Koaksiyel ve optik bağlantılar en sıklıkla karşımıza çıkan seçenekler. Bunun haricinde AES/EBU gibi çok kolaylıkla rastlamadığımız bir dizi farklı giriş/çıkış arabirimi de mevcut. Ben genel olarak en yaygın olarak karşımıza çıkan koaksiyel ve optik kablolar ile bağlantı seçeneğini değerlendireceğim.
Bu kabloları seçerken aslında şu an oldukça avantajlıyız. Neden derseniz günümüzde özellikle HDMI adı verilen arabirimin popüler olması sayesinde koaksiyel ve optik kabloların fiyatları oldukça düşmüş durumda. Hal böyle olunca bu bağlantıları yaparken çok fazla para harcamadan gayet başarılı ve fiyat-performans oranı yüksek kablolar satın alabiliyoruz.
Aslına bakarsanız bu kablolar konusunda da ayrıntılı testler yapabilmek mümkün. Ancak bu konuya girmeyi planlamıyorum. Ancak bir noktanın altını çizeyim testlerimde stok kablolara göre özellikle hifi firmalarının ürettiği kablolarda daha başarılı olduğunu defalarca gördüm. Ben testlerimde stok kablo yerine DH Labs Silversonic firmasının optik ve dijital kablolarını kullanıyorum. Sizde kafanıza yatan, sevdiğiniz markalardan bir kablo deneyebilirsiniz. Dediğim gibi fiyatlar son dönemlerde oldukça düşmüş durumda ve şaşırtıcı derece şekilde optik kablo konusunda kaliteli bir kablonun stok kabloya göre çok rahatlıkla fark edilebilir bir üstünlüğü var.
ilk denemeyi daha önce incelemesini yayınladığımız Goldnote DAC7 üzerinde yapıyorum. Stereo Mecmuası’na test amacı ile gelen her DAC ile bu denemeleri yapmaya çalışacağım.
İlk yapacağım iş CD çalarım ile DAC arasında gerekli kablolamayı yapmak. Ben deneme amacıyla her iki bağlantı noktasını da seçtim. Böylelikle bir tuşa basarak DAC üzerinde denemeler yapma fırsatım oldu.
Denemelerimde genelde hep aynı test CD’lerini kullanmaya çalışacağım. Bu albümlerdeki detaylara, sahneye, tonlamalara bakarak olumlu/olumsuz gelişmeleri anlamaya çalışacağım.
Test albümlerimiz şunlar;
1. Die Rohne – The Tube – Stuttgarter Kammerorchester – TACET S74
2. Giorgio Gaslini – Proxima Centauri Orchestra – Enigma Soul Note 121390-2
3. Henry Cow – In Praise Of Learning (Original Mix) ReR HC3
4.Youn Sun Nah – Same Girl ACT 9024-2
5. Sera Una Noche – S/T M.A. Recordings M052A
Tabii ki bu albümlerden 1,4 ve 5 numaralı olanları çok kolaylıkla bulabilirsiniz. 2 ve 3 numaralı CD’leri bulabilmek için eBay gibi sitelerde biraz dolaşmanız gerekebilir. Aslında bu albümlerin yanında çok sayıda albüm deneme fırsatım oldu ancak yapıları itibarı ile bu 5 albümü özellikle mercek altına alıyorum.
Tüm albümlerdeki ayrıntı artışı dikkate değer. Ancak Die Rohne – The Tube CD’sinde detay seviyesindeki artış anormal yüksek oranlarda. Genel olarak sahne çok genişledi ve ortalandı. Koaksiyel ile optik bağlantılar arasında küçük nüans farklılıkları olsa da ibre büyük ölçüde koaksiyel bağlantıya doğru kayıyor.
Giorgio Gaslini – Proxima Centauri Orchestra – Enigma albümü gerçekten zorlu bir albüm. Oldukça kalabalık bir ekip tarafından yapılan icralar göz kamaştırıcı. Detay seviyesinin yanında tonlardaki farklılık hoşuma gidiyor. Daha doğal bir tonlama var. Özellikle piyano bölümlerinde fark çok bariz.
Henry Cow – In Praise Of Learning son dönemlerde en çok dinlediğim albümlerden. Ne yazık ki herkese tavsiye edemem ama uçuk kaçık rock müziğe ilgisi olan okuyucularımız bu albümden çok keyif alabilirler. Baslardaki artışın yanında detay seviyesi de dikkatimden kaçmıyor. Bu albümde sahne oldukça geride ve hoparlöre çok yakında oluşur. CD çalarda genişleyen sahne DAC7 ile olması gerektiği gibi daralıyor. Makul olan şekle bürünüyor.
Youn Sun Nah – Same Girl oldukça incelikli hoş bir albüm. Vokalin son derece başarılı olduğu albüme katkı sağlayan müzisyenler sayesinde arka planda oldukça ilgi çekici. Albümün detay seviyesinde patlama yaşanıyor ve çok geniş bir sahne oluşuyor. Tonlamalar daha doğal.
Sera Una Noche’nin ilk albümü son derece gariptir. Ne kadar iyi bir sistemde dinlerseniz o kadar çok detay duyarsınız. Sahne genişledikçe genişliyor. Enstrümanlar arası ayrım çok bariz. Detay seviyesinde özellikle de enstrümanlara minik dokunuşlar konusunda büyük gelişme var.
Tüm bu testleri yaparken her defasında koaksiyel ve optik girişler arasında geçişler yaptım. DAC7 için koaksiyel giriş ile benim emektar CD çalarım arasında daha iyi bir sinerji oluştu. Optik giriş ile de çok büyük bir değişim elde etmek mümkün ama koaksiyel giriş bu DAC ile benim daha çok hoşuma gitti.
Sonuç: DAC7 ile CD çalarım arasında kısa sürede yaptığım bağlantı sonrasında elde ettiklerim gerçekten büyük bir adım oldu. CD çaların kendi analog çevirim ünitesi ile DAC7’nin performansı arasında çok büyük ve bariz bir fark var. Bence en önemli fark tonlamanın benim sevdiğim tarza bir adım daha yaklaşması.
DAC ve CD çalar denemelerimiz devam edecek :)
Bir yorum ekleyin