Birinci Bölüme Ulaşmak İçin Tıklayınız
Tamam bu doğru değil, burada yanlış bir şeyler var. Nasıl olur ki 1.5 metrelik bir kablo, gizli olan air ve alanı ortaya çıkartır, sahneyi genişletir, atmosfer ve derinlik ekler? Şarkılar şimdi çok daha hızlı çalıyormuş gibi geliyor. Müzisyenler sanki daha sıkı bir şekilde çalıyor ve yemin ederim sanki Carol Kidd gülümseyerek şarkı söylüyordu! Hayır, hayır, hayır, sadece bir ara bağlantısı değiştirerek bir hi-fi sisteminde bu kadar değişiklik olması mümkün değil. İlk dinletimde yapabildiğim tek şey –tıpkı Carol gibi- gülümsemek oldu !
Peki ya hoparlör kabloları? Yarattıkları değişim tıpkı ara bağlantı kabloları gibiydi sadece (farkedilebilir derece de) biraz daha az şekilde. Bu durum elektrik kabloları içinde geçerli. Benzer etkiler duyulabiliyordu. Şimdi tüm sistemin kablolaması “Elation” olunca sistemde her şey yerli yerine oturdu. Bir anda tüm sistem büyük ve sağlam bir temel üzerine inşa edilmiş gibiydi. Tüm kabloları farklı sıralamalar ile defalarca denedim. Bu sistemdeki denemelerimde tüm kablolar içerisindeki yıldız kesinlikle, ara bağlantı kablolarıydı. Üreticinin iddiasına göre, kısa bir kullanım ve dinleme seansı sonrası kablolarından optimuma yakın performans almak mümkün. Bunu denemek için iki ara bağlantı kablosunu karşılıklı test etmeye karar verdim. Bir kabloyu Nordost kablo yakıcıma bir hafta boyunca bağladım. Bu işlem bin saatten fazla müzik dinlemeye eşdeğer. Bir hafta sonra iki kabloyu test etmeye hazırdım.
Gerçekten de, biri saatlerce yanmış birisi de sadece kısa bir dinleme yapılmış kablo arasındaki fark oldukça azdı. Neredeyse bir hafta müzik dinleme süreci sonunda Nordost kablo yakıcıda işlem görmemiş kablo, işlem gören kablonun performansına ulaştı. Görünüşe göre üreticinin iddiası doğruydu.
Şimdi değişik bir bakış açısı kazanmak için kabloları başka bir sistemde deneme zamanı. Benim iyi bir hi-fi arkadaşım olan Ray Hernandez’e gidiyorum. Ray’i senelerdir tanırım ve benden epey cihaz satın aldı. Nasıl bir sistemle mutlu olabileceğini çok iyi bilirim. Sistemi Watts and Puppies Series 8 hoparlörler çevresinde kurulu durumda. Hoparlörlerini Boulder pre ve power amplifikatörlerle sürüyor. Kaynakları ise oldukça ilgi çekici; CEC TL 1N transport ve DL 1N Dac. Pikabı ise TW Acoustic Raven 1. Acaba Wilson’un eski savaş arabası ile aynı sonuçları alacak mıydım?
Yıllardır Watts & Puppies’ler hakkında yazılır çizilir. Tüm yazılanlarda bir noktaya dikkat çekilir; hoparlörlerin agresif ve tiz ağırlıklı/keskin çaldığı öylenir. Ne düşünürseniz düşünün ama kendi fiyat aralığında en çok satılan hoparlörlerden biri olduğundan araştırmalarım için en bariz seçeneklerden bir tanesidir. Ray’in sisteminde Virtual Dynamics markalı hoparlör kabloları, Kondo elektrik kabloları ve Kondo KSL-LP ara bağlantı kabloları kullanıyor. Kondo’ları Elation’larla değiştirip Carol Kidd’in aynı “All of my Tomorrows” parçasını çaldığımda bir önceki sistemde gördüğüm müthiş iyileşme tek bir farkla burada da tekrarlandı. Watt & Puppies’e bağladığım ince tiz rahatsızlığı artık yok tu. Bundan tizlerin sönük olduklarını çıkartmayın, sadece Carol’un “s”lerindeki tükürüklük hissi artık netleşmiş ve temizlenmişti.
Bir yorum ekleyin